خوشبختی و موفقیت پایدار، مستلزم خودآگاهی است . خوشبختانه خودآگاهی، مهارتیست که با تمرین و عادات خوب پرورش میابد . در بین کسانی که به سطحی از خودآگاهی رسیدهاند، عادتهای متفاوتی وجود دارد:
-بیشتر از آنچه صحبت کنند، گوش میدهند.
-آنها در مورد ذهن خود کنجکاو هستند.
-آنها نقاط کور عاطفی را در خود شناسایی میکنند .
-آنها بازخورد میگیرند.
-آنها بر ارزشهای خود تأمل میکنند.
همانطور که "برنه براون" _ نویسنده و محقق تحسین برانگیز_ گفت: شما به هر حال، آسیب خواهید دید. تنها سوال این است که آیا شما این کار را در تاریکی انجام میدهید یا در نور!
مواجهه با نور خودآگاهی، کار ساده ای نیست اما برای هر کسی ممکن است. زیرا:
اساساً خودآگاهی مجموعه عاداتی است که میتوانیم یاد بگیریم و پرورش دهیم.
در ادامه این مقاله ،به 5 عادت این افراد بسیار آگاه خواهیم پرداخت .
1-آنها بیشتر از حرف زدن، گوش میدهند.
یکی از بزرگترین تلهها هنگامیست که فکر کنیم به تنهایی و با تفکر عمیق دربارهی خودمان، میتوانیم به خودآگاهی و درک بیشتر برسیم، این کار، ما را به خودآگاهی میرساند، اما به یاد داشته باشیم که ما موجودات اجتماعی هستیم که در درجه اول از همدیگر یاد میگیریم.
خودآگاهی ناشی از تعامل واقعی افراد با یکدیگر است پس برای رسیدن به یک مکالمه در سطح عمیق و معنادار باید بتوانیم ابتدا گوش کنیم . نکته اصلی در بدست آوردن آگاهی معنادار از طریق گوش دادن، مدیریت افکار حین مکالمه است . وقتی ایدههای خود را مطرح میکنیم گاهی فقط نیمی از مکالمه را گوش میدهیم و بقیه مکالمه، به گوش دادن به ایدههای ذهنمان میگذرد. تمرین مهم این است که با هدف "درک" گوش دهیم نه به هدف پاسخ دادن.
2-آنها در مورد ذهن خود کنجکاو هستند .
افراد خودآگاه عادت دارند دربارهی الگوهای فکری خود فکر کنند .درست همانطور که یک دانشمند نسبت به جهان کنجکاو است و با مشاهدات طبیعی و نظریه پردازی، آزمایشات بعدی را انجام میدهد، افراد خودآگاه نسبت به ذهن خود و دنیای درونی کنجکاو هستند . کنجکاوی در دنیای درونمان باید بدون قضاوت و سرکوب خود باشد . صحبت کردن با خودمان را آگاهانه، ملایم و دلسوزانه انجام دهیم تا تمریناتمان اثربخش شود. این مورد به معنای غیر عقلانی بودن نیست بلکه، مهربانی در عین واقع بینیست. رفتار ما با خودمان باید مثل یک دوست باشد: با صداقت و نجابت.
انسان جدید
نیوهیومن تلاش میکند که شما به زندگی درونی خود کنجکاو شوید زیرا با کنجکاوی قادر به درک الگوهای ذهنی خود میشوید و آنجا تغییرات واقعی و پایدار پدید میآید.
ذهن یک مخزن نیست که پر شود ، آتشیست که باید شعلهور شود.
افلاطون
3-آنها نقاط کور عاطفی را در خود شناسایی میکنند.
آنها میدانند برای اینکه متعادل رشد کنند، لازم است آگاهانه گذشته خود را ببینند.
در زندگی گاهی نتایج تکراری را میبینیم که با یک واکنش ناخودآگاه همراه است، ریشه این واکنشها گاهی تجربههای ثبت شده در ناخودآگاه ما هستند که اکنون به زندگیمان آسیب میزنند.
کسی که به بیرون نگاه میکند خواب میبیند و کسی که به درون نگاه میکند بیدار میشود.
کارل یونگ
4-آنها بازخورد میگیرند.
افرادی که خودآگاه هستند درک میکنند که همیشه نمیتوانند خود واقعیشان را ببینند و بهترین راه این است که خود را از لنز دیگران هم تماشا کنند.
لزوما آنچه که ما درباره خودمان فکر میکنیم همیشه درست و کافی نیست این بینش به ما کمک میکند که خودمان و نظرات دیگران را بپذیریم، آنالیز کنیم و بدون چارچوب یا قالبهای ذهنی از بازخورد دیگران برای انسان جدیدی شدن بهره ببریم.
مستقیمترین سوالی که میتوانیم از خودمان بپرسیم این است که آیا ترجیح میدهیم، الان انفجار کوچکی از انتقاد داشته باشیم یا سالها ترس مواجه با کاستیهای احتمالیمان را به دوش بکشیم؟
وقتی بازخورد صادقانه میخواهیم باید آمادگی انتقاد را داشته باشیم . مهم نیست چقدر بالغ باشیم، انتقاد صدمه میزند و وقتی آسیب میبینیم تمایل داریم یکی از دو کار را انجام دهیم : بجنگیم یا فرار کنیم!
یا سعی کنیم با ایجاد نگاه بد به فردی که انتقاد کرده از او فاصله بگیریم یا این تجربه را پله ای قرار داده و یک سطح بالاتر بیاییم. انسان جدید
نیوهیومن میداند که وقتی بازخورد میگیرد و آن را به عادت تبدیل میکند خودآگاهی به طور چشم گیری افزایش خواهد یافت.
5-آنها بر ارزشهای خود تامل میکنند.
افراد خودآگاه این عادت را دارند که مرتبا روی ارزشهای خود تامل کنند و تلاش میکنند در آنچه که عمیقا میخواهند روشن باشند . افراد آگاه معمولا مکانیسمی برای خود طراحی میکنند که خودآگاهی را درمورد ارزشها افزایش میدهد:
باید بررسی کنیم ؛
-آنچه در زندگیمان خوب پیش میرود
-آنچه فکر میکنیم به آن نیاز داریم
و اینکه رویایمان چیست!
تمرین کوچکی که برای تامل بر ارزشهایمان میتوانیم انجام دهیم :
شنبه ها صبح کمی وقت بگذاریم و درباره چیزهایی که دوست داریم، بنویسیم و آن را به انجام برسانیم.
خطر بزرگی که ما را تهدید می کند این نیست که اهدافمان را بسیار بلند تعیین کنیم و به آن نرسیم، بلکه اهدافمان را بسیار پایین تعیین کنیم و به حد خود برسیم.
میکلآنژ
نظرات کاربران